Mijnheer X die net voor de tiende keer belde? Of eerst mevrouw Y met haar uitgebreide dossier en vele notities van de dokter? Irma: “Terwijl het al zo complex is – er moet een ruimte zijn, een arts en een anesthesioloog – moet er bedacht worden: wie gaan we eerst opereren? En dan vragen we ook nog aan de planners om rekening te houden met ziekteverzuim, het beddenhuis, de dagbehandeling en het stabiliseren van stromen. We vragen echt heel veel.”

Het antwoord op deze complexe planningsvragen ligt wat Irma betreft in beslisondersteuning. “Dan bied je de informatie die ze nodig hebben snel en overzichtelijk aan de planner aan.” Bij onder meer de NS doen ze het al op die manier. Irma: “Vorige week nog, boze boeren blokkeerden het spoor. Ineens staan daar een paar treinen muurvast en is de hele dienstregeling ontwricht.” Dankzij beslisondersteuning kon het verkeerscentrum in heel korte tijd besluiten nemen: dit is het beste plan, dit gaan we uitvoeren. Irma: “De verkeersleider drukt op een knop en de beslisondersteuning maakt een voorstel. Deze trein gaat eruit, deze trein laat ik omrijden, deze route gooi ik eruit. En iedereen krijgt direct de aanpassing van de dienstregeling: NS-personeel maar ook reizigers via de borden.”

Op het simpelste niveau wordt gelet op één cijfer, de belangrijkste KPI. “Bij elke planbeslissing verschijnt een groen of rood pijltje: dit is een goede beslissing of juist niet. De planner krijgt daar continu feedback over.” Een stap verder kan ook, door goede en minder goede beslissingen in te voeren in het systeem en suggesties te krijgen. Irma: “Planners zien dan bijvoorbeeld een lijstje met namen van patiënten. Ze kunnen nog steeds zelf kiezen maar worden daarbij geholpen en hoeven niet meer iedereen na te lopen.” En wordt beslisondersteuning tot op expert-niveau doorgevoerd, dan maakt het systeem zelf een volledige planning.

Met het diploma van het Excellence Program op zak, heeft Irma nog meer kennis en tools in handen om antwoord te geven op de vragen en uitdagingen waar haar ziekenhuis voor staat. Beslisondersteuning gaat ze zeker inzetten, en daarmee heeft ze ook meteen een antwoord op het personeelstekort. “Wij hebben straks twee typen mensen nodig. Een paar hoogopgeleide managers die verstand hebben van data, KPI’s en voorspellingen – en een wat grotere club ondersteuners. Die managers zijn er, die komen nu van school en willen graag. De ondersteuners hebben al die kennis niet persé nodig. Ik zie genoeg arbeidspotentieel, mensen die door automatisering in andere sectoren overbodig worden. Ik verwelkom ze graag als planners in mijn ziekenhuis. Als ik het goed inregel met beslisondersteuning kunnen zij mij goed en snel helpen. “